Mediation was beter geweest, Kees en Martine!

Een triest verhaal, ouders vechten om de kinderen. Vader en moeder hadden dit voor de kinderen samen moeten regelen. De kinderen zijn nu de dupe van deze actie van zowel vader en moeder!

Rechter oordeelt: Martine raakt kinderen definitief kwijt

Gefrustreerd is ze. Martine Nipshagen uit Amstelveen is al een tijd lang verwikkeld in een juridische strijd om de kinderen met haar in Amerika wonende ex-man. Woensdag kreeg ze van de Nederlandse rechter te horen dat ze haar kinderen nu definitief kwijt is.

,,Waar zijn nu die volksvertegenwoordigers? Waarom komen ze niet op voor Nederlandse kinderen?” De boosheid is duidelijk te horen in de stem van Martine. Woensdag kreeg ze te horen dat de Nederlandse rechter akkoord is gegaan met het vonnis uit Amerika. Dat betekent dat haar ex-man nu de volledige voogdij krijgt over Nina (8) en Tom (10) en dat Martine ze slechts vijf weken per jaar mag komen opzoeken.

Juridisch gezien kan Martine nog in cassatie gaan en vervolgens naar het Europese hof stappen. Vrienden en familie hebben haar tot nu toe steeds gesteund door middel van een crowdfundingspagina, die in ieder geval het benodigde geld bijeen zou kunnen brengen voor een laatste gang naar de rechter. Krijgt ze daar opnieuw ongelijk, dan eindigt daarmee het traject van rechtszaken.

Getouwtrek
Het begon allemaal in 2009, toen Martine met haar toenmalige echtgenoot Kees Polderman naar Amerika vertrok om te proberen hun huwelijk te redden. Na twee jaar strandde het huwelijk alsnog en begon het juridische getouwtrek. Hoewel Martine met haar ex overeenkwam dat ze beiden tijd met de kinderen mochten doorbrengen, spande hij diverse rechtszaken aan om toch de volledige voogdij te krijgen. Dat lijkt hem nu na een lange reeks rechtszaken te zijn gelukt.

Vonnis of niet, Martine weigert zich er bij neer te leggen. ,,Mijn moeders meisjesnaam is Krijger, ik zal toch wel wat van dat bloed hebben meegekregen”, grapt ze. En dus zoekt ze nu naar andere manieren om haar situatie aan de kaak te stellen. Martine: ,,Ik kan heel hard gaan zitten huilen in een hoekje, maar dan gebeurt er niets. Sommigen zouden er misschien een einde aan maken of in het klooster gaan, maar ik ben een vechter. Ik wil uitzoeken wat er politiek gezien nog kan.”

Stabiel
Gesteund door haar naasten, maar ook onbekenden die zich haar verhaal aantrekken blijft Martine voorlopig verder strijden en zoeken naar een oplossing. ,,Let’s face it: dit is niet goed voor de kinderen. Ik wil ze gewoon een stabiele, liefdevolle toekomst bieden. Wanneer komt er nu eindelijk gerechtigheid?”

bron: http://www.bd.nl/algemeen/vrouw/rechter-oordeelt-martine-raakt-kinderen-definitief-kwijt-1.5208487